In deze workshop van Netwerk Archieven Design en Digitale Cultuur maak je kennis met de methode emotienetwerken. De term werd in 2014 gemunt door Marlous Willemsen (Imagine IC) en Hester Dibbits (Reinwardt Academie). Dibbits voegde daar het idee van ‘erfgoedwijsheid’ aan toe. Emotienetwerken is een gespreks- of onderhandelingsmethode gericht op inzicht in anderen en alternatieve zienswijzen – en niet op een gezamenlijk gedeelde conclusie of een compromis. Emotienetwerken is ontstaan in de praktijk van erfgoedwerk: als erfgoed vertelt wie we zijn en willen zijn, moet iedereen in de betekenisgeving en de keuze daarvan een stem hebben.
Emotienetwerken rond erfgoeditems leidt tot erfgoedwijsheid. Dit is het inzicht dat de betekenis die we hechten aan objecten (materieel of immaterieel) veranderlijk en meervoudig is. Erfgoedwijsheid gaat uit van de aanname dat erfgoed geen gegeven is, maar een keuze. Die keuze is het tijdelijke resultaat van onderhandeling, van een gesprek waaraan idealiter iedereen kan meedoen.
Erfgoedwijze burgers kunnen erfgoedvraagstukken bespreekbaar maken, door het onderzoeken van de eigen en andermans belangen en emoties. Emotienetwerken en erfgoedwijsheid zijn competenties die in actuele kwesties van identiteit en identificatie van pas komen. Ze werken tegen ‘verbubbeling’ van de samenleving en voor verbinding.
