‘Een vaandel is als een schilderij, daar hoort een naam bij’

Creatief

‘Mijn moeder was altijd heel creatief,’ vertelt Chantal Welters. ‘Ze maakte bijvoorbeeld kleding, wandkleden en poppen. Dus toen het koor uit een buurdorp haar in 1978 vroeg of ze ter gelegenheid van het tienjarig bestaan een vaandel wilde maken, ging ze die uitdaging aan.’ Het ontwerp lag er al, aan Chantals moeder de taak om het met naald en draad te verwezenlijken.

Nieuwe opdrachten

Met succes, want er volgden nieuwe opdrachten, zoals een wandkleed voor de plaatselijke voetbalclub, een vaandel voor de plaatselijke ponyclub en een vaandel voor de plaatselijke vrouwenbond. Eind jaren negentig kreeg Chantals moeder het verzoek van de Harmonie St. Cecilia Maasbracht om een nieuw vaandel te maken. ‘Omdat dat voor haar een te grote klus zou zijn, heb ik het stokje overgenomen,’ zegt Chantal. Ze heeft niet alleen het handwerken met de paplepel ingegoten gekregen, ook heeft het haar geïnspireerd om een lerarenopleiding op dit gebied te volgen.

Stukje geschiedenis

Het vaandel van Harmonie St. Cecilia Maasbracht belicht een fraai stukje geschiedenis. ‘Harmonie St. Cecilia Maasbracht was vroeger een fanfare en dat is terug te zien op het oude vaandel. Men heeft er een stuk op genaaid met de naam “harmonie”; de naam “fanfare” is zo waarschijnlijk weggewerkt. Later kwam er ook nog de benaming “Kon. Erk.” (Koninklijk Erkend) bij vanwege het honderdjarig bestaan.’ Maar het fraaiste aan het vaandel vindt Chantal het portret van Cecilia, niet geheel toevallig de patroonheilige van muzikanten.

Het nieuwe vaandel diende een kopie te zijn van het oude vaandel. Om zich voor te bereiden maakte Chantal vele detailfoto’s van het portret, ook deed ze onderzoek naar de gebruikte materialen. ‘Gelukkig hadden mijn moeder en ik in de loop der jaren een grote verzameling aangelegd van brokaatband, lovertjes, oud brokaatgaren en kant.’

Rijke materialen

Het eindresultaat was naar ieders tevredenheid, maar wat maakt dit vaandel voor Chantal nu zo geslaagd? ‘De rijke materialen natuurlijk, dus brokaat in plaats van katoen. Ook: het mooie kleurgebruik en de fijne borduurtechnieken.’ Over het aantal uren dat erin zit kan ze kort zijn: ‘Het is met veel liefde gemaakt en dat is niet in uren uit te drukken.’

Het verhaal

Vaandels behoren volgens Chantal tot het erfgoed en dat dient bewaard te blijven. ‘Ze vertellen het verhaal van de verenigingen en ze worden nog altijd tijdens een optocht, processie of carnavalsoptocht met trots getoond.’

Niet verwonderlijk dat het oude vaandel van Harmonie St. Cecilia Maasbracht zorgvuldig is ingelijst en het eigen clubhuis siert. En waarin onderscheidt het nieuwe vaandel zich van het oude? Chantal: ‘In de voering heb ik mijn eigen initialen verwerkt. Een vaandel is net als een schilderij, daar hoort een naam bij.’